Rozwój architektury grobów królewskich
Groby królewskie z okresu Starego Państwa wyewoluowały początkowo od pochówków z kultury Nagada III1, które sytuowano w Abydos. Groby te miały część podziemną, podzieloną ścianami z cegły mułowej. Na powierzchni usypywano niewielki pagórek, nawiązujący do mitów o stworzeniu świata i prapagórka, który jako pierwszy wyłonił się pierwotnego oceanu. Obok umieszczano kamienne stele identyfikujące zmarłego i wyznaczające miejsce na ofiary.
Z tej formy wyewoluowały wspomniane wcześniej mastaby, a prawdziwy przełom nastąpił wraz budową pierwszej piramidy. Przede wszystkim wprowadzono kamień jako budulec. Rozbudowano także kompleks grobowy, którego najważniejszym elementem, oprócz oczywiście samej piramidy była umieszczona po północnej lub wschodniej stronie świątynia kultu pośmiertnego. Królewskie grobowce w formie piramid ewoluowały, osiągając szczytowy rozwój w postaci kompleksu piramid w Gizie. Pochówku w tej formie zaprzestano w II Okresie Przejściowym.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.